"Είναι ο μεσίτης με τα δύο ονόματα και τον έναν και μοναδικό έρωτα, πάντα ανεκπλήρωτο, την Ρόζα. Ο Νάσος Θάνος, κυνηγώντας τη μεσιτική αμοιβή, το δύο τοις εκατό επί των συμβολαίων, στο Κουκάκι το οποίο γνωρίζει σαν την παλάμη του, διαπιστώνει ότι μία πελάτισσά του είναι επί μήνες εξαφανισμένη. Καθώς ρωτά στη γειτονιά για την τύχη της, κινητοποιεί μία ομάδα ετερόκλητων ανθρώπων που θέτουν ως προτεραιότητα να βρουν τη γυναίκα, εξετάζοντας κατά κύριο λόγο το σενάριο της δολοφονίας. Η εμμονή τους σε έναν ύποπτο οδηγεί σε ευτράπελες καταστάσεις, ταυτόχρονα όμως αποκαλύπτει πλεκτάνες με επίκεντρο την κληρονομιά ενός ακινήτου.Αλλά η κατάσταση αγριεύει, καθώς η άτυπη αστυνομική ομάδα λαμβάνει απειλητικά μηνύματα. Κάποιος φαίνεται πως παρακολουθεί κάθε τους κίνηση και δοκιμάζει τις αντοχές τους.
Και ξαφνικά, όλα, ακόμα και οι ζωές τους, δείχνουν να κρέμονται από μια κλωστή" (οπισθόφυλλο).
Μία αστυνομική περιπέτεια διαφορετική. Μία εξιχνίαση ενός εγκλήματος διαφορετική απο ό,τι έχουμε συνηθίσει. Αυτά ηταν τα δύο στοιχεία που μου άρεσαν στο βιβλίο της κυρίας Σίβυλλα Αργυροπούλου που μου κέντρησαν το ενδιαφέρον και μου έκαναν παρέα κατά την διάρκεια της ανάγνωσης. Με απλή γραφή, ωραίες περιγραφές, περπατάμε στις γειτονιές του Κουκακίου, στα στενά του κέντρου με φόντο την Ακρόπολη και αναζητάμε μαζί με τον Νάσο και την παρέα του την πελάτισσα του, η οποία έχει εξαφανισθεί εδώ και κάποιους μήνες.
Μία ιστορία που σε κρατάει σε εγρήγορση, ακόμα κι όταν καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί. Μου θύμησε παλιές υποθέσεις εγκλημάτων, παρόλα αυτά όταν ερχόντουσαν στο φως αποκαλύψεις για την υπόθεση ένοιωθα έντονα συναισθήματα, κάτι σαν δικαίωση. Ο Νάσος, ο πρωταγωνιστής, είναι ένας απλός άνθρωπος, ο οποίος εργάζεται πυρετωδώς για να είναι άριστος στην δουλειά του. Ένας πρωταγωνιστής που μπορείς να ταυτιστείς μαζί του, όπως και με όλους τους ήρωες του βιβλίου. Μου άρεσε το μήνυμα το οποίο πήρα μεσα απο την παρέα αυτή, ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τον συνάνθρωπό τους. Και αυτό είναι που μας λέιπει σήμερα. Το ενδιαφέρον για τον διπλανό μας, η καλημέρα, το χαμόγελο. Ακόμα και η κουτσομπόλα της γειτονιάς, είναι αξιαγάπητη και έχει την δική της ξεχωριστή και ουσιαστική θέση μέσα στην καθημερινότητά μας.
Στεναχωρήθηκα και με την αφελή γειτόνισσα, η οποία παρασύρθηκε σε λάθη απο την αγάπη της για την εξιχνίαση εγκλημάτων, αλλά θαύμασα τον σύζυγο που πάντα δίπλα της προσπαθούσε να την επαναφέρει στην τάξη. Και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και ο έρωτας. Ο ενθουσιασμός της Ρόζας, παλιά συνάδελφος και κρυφός έρωτας του Νάσου, που την παρασύρει και χάνει τον έρωτα που είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια της. Και ο πόνος του Νάσου όταν την βλέπει με άλλους! Όμως, αν κάτι είναι να γίνει, αν δύο άνθρωποι είναι γεννημένοι για να είναι μαζί, τότε όλα θα βρουν τον δρόμο τους.
Επίσης, μέσα απο το χιούμορ, αποφορτίζει όταν χρειάζεται την ένταση της στιγμής, αλλά καυτηριάζει και τα κακώς κείμενα στην Ελληνική Αστυνομία. Η αδιαφορία καμιά φορά μερίδας της Ελληνικής Αστυνομίας "καταγγέλεται" μέσα απο την ιστορία του Νάσου, μία αδιαφορία η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι σε αυτό το σημείο μου φάνηκε λίγο υπερβολικό το ότι ενώ η Αστυνομία αρχικά αδιαφόρησε, στην συνέχεια πήρε μέρος σε μία επιχείρηση χωρίς αποδείξεις, χωρίς ατράνταχτα στοιχεία. Ναι, εδώ θα ήθελα λίγο περισσότερη ανάλυση, για το πώς εγκρίνεται μία επιχείρηση, αλλά αυτό δεν μειώνει την ένταση της σκηνής.
Το Δύο τοις εκατό είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα, γρήγορα και σας κάνει και εσάς ντεντέκτιβ μαζί με τον Νάσο.
