Ο Σπύρος Παπαλέξης, συστήνεται στο συγγραφικό του κοινό, με ένα μοναδικό βιβλίο φαντασίας. Και ο τίτλος αυτού "Έντγκαρ Χέβενσκαρ: Οι πρώτες περιπέτειες". Ένα βιβλίο γεμάτο, ένταση, δράση μα και πολλές ανατροπές που σίγουρα θα λατρέψετε όπως κι εμείς. Ελάτε μαζί μας, για να μάθουμε τι μας αποκάλυψε ο συγγραφέας, για τον επικό κόσμο του Νάρος και τον ήρωα του, Έντγκαρ Χέβενσκαρ...
Καλησπέρα σας κύριε Παπαλέξη. Για αρχή θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τον χρόνο σας και για την συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για εσάς;
Καλησπέρα σας! Εγώ σας ευχαριστώ πολύ, είναι τιμή μου και χαρά μου! Ασκώ μάχιμη δικηγορία στην Αθήνα, με ειδίκευση στο δίκαιο αλλοδαπών και μετανάστευσης. Δικηγόροι είναι επίσης ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο αδελφός μου - μάλλον δε μας διακρίνει η πρωτοτυπία. Από το 2014 είμαι νυμφευμένος με τη Μαργιάννα, επίσης δικηγόρο - αρχίζει και γίνεται αστείο - κι έχουμε έναν γιο 1,5 έτους, τον Δημητράκη, που μας έχει πάρει τα μυαλά! Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την ηθοποιία επί πολλά έτη και, παρότι από μικρή ηλικία με θυμάμαι να γράφω, προσφάτως αποτόλμησα την πρώτη εκδοτική μου προσπάθεια.
Το βιβλίο σας με τίτλο «Έντγκαρ Χέβενσκαρ, Οι πρώτες περιπέτειες» είναι η πρώτη σας εκδοτική απόπειρα. Τι σας έκανε να πάρετε την απόϕαση της έκδοσης και ειδικά με μια ιστορία ϕανταστικής λογοτεχνίας;
Από παιδί με τραβούσε ο χώρος της ηρωικής φαντασίας, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω επακριβώς τον λόγο - ένιωθα μάλλον μια περίεργη μείξη αδικαιολόγητης νοσταλγίας και παράξενης οικειότητας.. Ίσως ήταν το γεγονός πως όλα συμβαίνουν σε εναλλακτικούς κόσμους, όπου τα πάντα είναι δυνατά. Ίσως απλώς είναι η φυσική συνέχεια των παραμυθιών για μεγαλύτερες ηλικίες... Σε όλα αυτά προσθέστε και την απόλυτη λογοτεχνική ελευθερία που προσφέρει στον συγγραφέα - ειλικρινά τα όρια τα θέτει μόνο η φαντασία του - και έχετε νομίζω την απάντησή σας.
Διαβάζοντας το βιβλίο σας, δεν μπόρεσα να μην θαυμάσω, την λεπτομερή σκιαγράϕηση του κόσμου του Ναρός, αλλά και των Θεοτήτων (μικρών και μεγάλων) που τον περιβάλλουν. Πόση μελέτη και προσπάθεια χρειάστηκε από την μεριά σας, για να καταγράψετε ένα τόσο πρωτότυπο περιεχόμενο;
Καταρχάς σας ευχαριστώ πολύ για τα τιμητικά σας λόγια! Ο κόσμος του Ναρός ζει και μεγαλώνει μέσα μου για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια. Καθόλο αυτό το διάστημα η σκέψη κι η φαντασία μου βρίσκονταν σε μια συνεχή διελκυνστίδα: η μία προσπαθούσε να θέσει τα όρια κι η άλλη να τα ξεπεράσει. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, χρειάστηκε πολλή νοητική προσπάθεια, μελέτη και ανάλυση, μέχρι να διαμορφωθεί το γενικότερο πλαίσιο και τα χαρακτηριστικά του φανταστικού αυτού κόσμου. Δεν μπορώ να προσδιορίσω το πότε, αλλά κάποια στιγμή στο μυαλό μου ο εναλλακτικός αυτός κόσμος απέκτησε τη δική του ξεχωριστή οντότητα κι υπόσταση. Έκτοτε μου επεσήμαινε ο ίδιος τα όριά του κι η περιπλάνησή μου σ' αυτόν έγινε ευκολότερη.
Οι θεότητες σας, είναι βγαλμένες ή επηρεασμένες από την ίδια την ζωή; Ίσως κι από τις καταστάσεις που ζούμε σήμερα;
Το πάνθεον του Ναρός είναι προϊόν της μελέτης των βασικών στοιχείων διάφορων θρησκειών και μυθολογιών ανά τον κόσμο. Κατανοώντας ως έναν κάποιο βαθμό τις μεταξύ τους αντιστοιχίες και αναλογίες, αλλά και τη βαθιά σοφία που κρύβεται σε απλές μεταφορές, έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι και οι θεότητες του φανταστικού αυτού κόσμου θα πρέπει να εξυπηρετούν τις ίδιες πανανθρώπινες ανάγκες, οι οποίες μένουν αναλλοίωτες στην πάροδο του χρόνου. Μία από αυτές λ.χ. είναι η ανάγκη να προσωποποιήσουμε, να μορφοποιήσουμε εν γένει - περιορίζοντας και εξειδικεύοντας τρόπον τινά - ό,τι ξεπερνά όχι μόνο τη λογική, αλλά και τον έλεγχό μας ως πεπερασμένων όντων. Με τον τρόπο αυτό έχουμε την ψευδαίσθηση πως αλληλοεπιδρούμε με την ανώτερη ουσία κι έτσι αποκτούμε κάποια επιρροή στον έρωτα, στον θάνατο, στη δημιουργία, ακόμη και στα ευμετάβλητα στοιχεία της φύσης. Έτσι είμαστε Εμείς, οι θνητοί, που με τις μικρές μας σκέψεις και ενέργειες, προκαλούμε, εξοργίζουμε, εξευμενίζουμε το θείο... Υπ' αυτό το πρίσμα, δεν υπάρχει πιο εγωιστική ανθρώπινη πράξη από την εφεύρεση ενός Θεού. Η διαφορά βεβαίως είναι ότι στον κόσμο του Ναρός, η βαθιά πίστη των ανθρώπων όντως δημιουργεί Θεότητες.
Πόσο μεγάλο ρόλο έχει για εσάς η θρησκεία στην ζωή σας;
Εάν μπορούσα να αποκλείσω οτιδήποτε υπάρχει έξω από εμένα, θα έλεγα απολύτως καμία. Μελετώ τις θρησκείες, ακριβώς όπως κάποιος πιστός μελετά τους μύθους. Κρατώ μόνο την ανθρωπιστική διδασκαλία, την οποία προσπαθώ να εφαρμόζω, ορμώμενος από μία εσωτερική, προσωπική ανάγκη κι επιλογή. Παρόλα αυτά, σέβομαι απεριόριστα την αληθινή πίστη και θεωρώ ότι αποτελεί για τον καθέναν από εμάς κάτι πολύ προσωπικό, που δεν εκλογικεύεται, ούτε μπαίνει σε συζήτηση ή αντιπαράθεση.
Ο Έντγκαρ στην αρχή του βιβλίου, είναι ένας άγουρος ακόμα νεαρός, που δεν έχει γνωρίσει τον κίνδυνο και τις πικρές αλήθειες που κρύβει ο κόσμος του. Πόσο αλλάζει, κατά την εξέλιξη της ιστορίας;
Θεωρώ πως αλλάζει δραματικά, καθώς η βίαιη πτώση του από τα σύννεφα και η ολέθρια συντριβή του στον πραγματικό κόσμο, είναι καταλυτικές. Η αλλαγή γίνεται πιο αισθητή στη συνέχεια της τριλογίας. Όπως λέει η Έλεανορ στο δεύτερο βιβλίο: "Η ψυχή του κρύβει τώρα και σκοτάδι".
Πιστεύετε πως κάποια στιγμή, θα αϕυπνιζόταν, ή θα παρέμενε ακόμα ένα αθώο παιδί;
Δυστυχώς ή ευτυχώς, όσο μεγαλώνουμε η σκέψη κι η κρίση μας ωριμάζει και θα απαιτούνταν είτε συνθήκες εργαστηρίου κι απομόνωσης, είτε ένας νους εξαιρετικά χαμηλής ευφυΐας - ή ιδανικά ένας συνδυασμός τους - έτσι ώστε η ψευδαίσθηση να κρατήσει για πολύ. Στην περίπτωση του Έντγκαρ δε συμβαίνει κανένα από τα παραπάνω.
Στο βιβλίο σας, είναι έντονη η παρουσία του μαγικού και του ανεξήγητου στοιχείου. Είστε άνθρωπος που αποδέχεστε κάθε τι παράξενο και μη πραγματικό ή προσπαθείτε να εξηγήσετε τα ανεξήγητα;
Στη ζωή μου είμαι ρεαλιστής και παρακολουθώ με σκωπτικό σκεπτικισμό οτιδήποτε δε συνάδει με τη λογική μου. Αναζητώ τη μαγεία στις αληθινές σχέσεις των ανθρώπων, στον έρωτα, στην τέχνη, στην αναζήτηση, στη γνώση, στη δημιουργία, στα ταξίδια, στη μοναδικότητα της στιγμής και όχι στα κάθε είδους ξόρκια και ξεματιάσματα.
Το βιβλίο σας ανήκει στο είδος της ϕανταστικής λογοτεχνίας. Θεωρείτε πως τέτοια βιβλία από Έλληνες συγγραϕείς ευδοκιμούν στην αγορά ή χάνονται ανάμεσα σε τόσα άλλα που τυπώνονται στις μέρες μας;
Πιστεύω ακράδαντα πως εάν ένα βιβλίο, οποιουδήποτε λογοτεχνικού είδους, έχει να προσφέρει κάτι δυνατό και ιδιαίτερο στον αναγνώστη, θα βρει κάποια στιγμή τον δρόμο του και θα αναγνωριστεί (το "κάποια στιγμή" δεν είναι απαραίτητα αισιόδοξο).
Πως αντιμετωπίζετε μια αρνητική κριτική και πως μία θετική;
Προφανώς μια θετική κριτική με ικανοποιεί και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω τη συγγραφική μου δραστηριότητα, με το ίδιο πάθος και προσήλωση. Είναι όμως οι δίκαιες αρνητικές κριτικές που - μετά την αρχική ενόχληση - μπορούν πραγματικά να με βοηθήσουν να βελτιωθώ.
Υπήρχε κάποιο σημείο, κατά την συγγραϕή του βιβλίου σας που πραγματικά δυσκολευτήκατε;
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα αρκετά σε κάποια σημεία. Π.χ. σε κάποιες περιπτώσεις, είχα φέρει τον ήρωά μου εν μέσω μιας πολύ δύσκολης κατάστασης, στην οποία φυσικά έπρεπε να καταφέρει να αντεπεξέλθει. Μια κι ο ίδιος όμως δεν καταδεχόταν να αλλάξω τα δεδομένα προς όφελός του (διότι εγώ βέβαια τα έθετα), κατέληγα να βασανίζομαι πολύ για να βρω τη λύση. Δεν ξέρω αν οι ψυχίατροι της παρέας θα το αποκαλούσαν: "προσωπικό στοίχημα". Επίσης, βρήκα πιο δύσκολο απ' όσο περίμενα, να διαγράψω κάποια τμήματα, τα οποία έπρεπε να αφαιρεθούν για λόγους συνοχής. Εν τέλει αποφάσισα να τα αφήσω κάπου στην άκρη, δίνοντας σ' αυτά και στον εαυτό μου μια ασαφή υπόσχεση επαναφοράς.
Ποια είναι τα επόμενα μελλοντικά, συγγραϕικά σας σχέδια;
Η έκδοση του δεύτερου βιβλίου της τριλογίας: "Έντγκαρ Χέβενσκαρ", το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό.
Για το τέλος, να σας ευχαριστήσουμε ξανά, για τον χρόνο σας και να σας ευχηθούμε να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας, μα και όποιο άλλο συγγραϕικό σας έργο ακολουθήσει μετά από αυτό. Θα θέλατε να προσθέσετε και κάτι άλλο;
Σας ευχαριστώ και πάλι για την φιλοξενία σας και για τις όμορφες ευχές σας! Ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε ξανά σύντομα! Κι όπως έγραφαν παλιά: "τίποτε άλλο δεν έχω να προσθέσω και γράμματα γνωρίζω."
