Έρωτας! Αμαρτία! Παρακοή "εντολών" του Θεού. Παράβαση ηθικών κανόνων. Σωστό - Λάθος. Καλό - Κακό. Ελευθερία ... Ποιος τα ορίζει όλα αυτά; ... Τελικά, πόσο ελεύθεροι είμαστε; ...Για να πάρετε απαντήσεις δισεισδύστε στις σκέψεις και τα αισθήματα του Μητροπολίτη Νικόλαου, της Δικαστού Αμαλίας, του Κορνηλίου και της Ντιλάν ... Τέσσερα άτομα τόσο διαφορετικά ... Τέσσερα άτομα τόσο ετερόκλητα ... Τέσσερα άτομα που θα ζήσουν ... DE PROFUNDIS
Μητροπολίτης Νικόλαος και Δικαστής Αμαλία ... Κορνήλιος (ζεν πρεμιέ, άθεος, κολλητός του Μητροπολίτη) και Ντιλάν (αδερφή του Μητροπολίτη, με σύνδρομο Άσπεργκερ) ... Φαινομενικά, οι τέσσερεις αυτοί χαρακτήρες δεν έχουν κανένα κοινό μεταξύ τους ... Κι όμως, ανάμεσα σε αυτά τα άτομα θα αναπτυχθεί ένας έρωτας ... Ένας έρωτας ασυμβίβαστος, ετερόκλητος, προκλητικός, αμαρτωλός... Αλλά όλα αυτά για τους άλλους ... Γιατί για αυτά τα δύο ζευγάρια είναι ένας έρωτας αληθινός, ουσιαστικός, αγνός ...
Ο Μητροπολίτης Νικόλαος έχει αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό. Τα πάντα, όμως, γκρεμίζονται όταν στον δρόμο του εμφανίζεται η Δικαστής Αμαλία. Το βλέμμα της τον συγκλονίζει, τον κατακεραυνώνει, τον συντρίβει. Και μέσα του ξεσπά πόλεμος ανάμεσα στην αγάπη του για τον Θεό, τη σωτηρία της ψυχής των ανθρώπων και της αγάπης του για την Αμαλία. Την ίδια αναταραχή νοιώθει και η Αμαλία. Ταγμένη να υπερασπίζεται τους ανθρώπους, έχει πίστη μόνο σε αυτούς. Κατανοεί την αγάπη του Νικόλαου για τον Θεό και το δίλλημα αν πρέπει να τον διεδικήσει εμφανίζεται μπροστά της ... Αντιδράσεις της κοινωνίας, κατακραυγή του κόσμου, κουτσομπολιά, από μία κοινωνία που στην ουσία της είναι διεφθαρμένη, στριφογυρίζουν στο μυαλό και των δύο ... Θα καταφέρουν να νικήσουν τους δαίμονές τους ή θα κερδίσει η "ηθική" μίας υποκριτικής κοινωνίας;
Ο Κορνήλιος, από την άλλη, ο άθεος φίλος του Μητροπολίτη, δεν θα σταθεί σε τέτοιες "λεπτομέρειες" ... Για τον Κορνήλιο όλα είναι λογική. Τίποτα υπεράνω αυτής δεν υπάρχει. Τα πάντα στη ζωή είναι στιγμές που πρέπει να ζούμε. Ορθολογιστής στο έπακρο, δεν πιστεύει σε έρωτες, λουλούδια, ρομαντισμούς. Φτάνει, όμως, μια στιγμή για να αναθεωρήσει. Η Ντιλάν, η αδερφή του φίλου του, θα φέρει τα πάνω κάτω στην ορθολογιστική ζωή του. Η Ντιλάν, με το σύνδρομο Άσπεργκερ, θα δείξει σε όλους, και κυρίως στον Κορνήλιο, πόσο όμορφη είναι η ζωή και μέσα από τα "ειδικά χαρακτηριστηκά" της θα συνειδητοποιήσουν όλοι ότι τελικά η αλήθεια, η εκδήλωση συναισθημάτων, είναι ό,τι πιο σημαντικό στη ζωή ...
Και όλα αυτά με φόντο τον άνθρωπο, τη ζωή, τον θάνατο ... Κυρίως τον θάνατο. Τί είναι, όμως, ο θάνατος; Βιολογικά είναι απλά το τέρμα της ζωής. Όμως, αυτό που πονάει πιο πολύ είναι όταν πεθαίνουμε ψυχικά, πνευματικά, συναισθηματικά. Ο θάνατος της ψυχής και της καρδιάς είναι χειρότερος από τον βιολογικό θάνατο. Γιατί δεν υπάρχει πιο συγκλονιστική συνειδητοποίηση ότι έχεις "πεθάνει" ως άνθρωπος, ως ψυχή, ως ύπαρξη ... Και μέσα από τους δύο αυτούς "προκλητικούς" έρωτες ο κύριος Χαλκίτης μας προσφέρει τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, είναι η αρχή ... Η αρχή να αλλάξουμε μέσα μας, να γίνουμε άνθρωποι, που τόσο έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει άνθρωπος. Και μαζί με εμάς να αλλάξει και ο κόσμος. Με γραφή ώριμη, δυναμική, σοφή και ιδιαίτερα εσωτερική, χωρίς ταυτόχρονα να προκαλεί, παρουσιάζει την υποκρισία της σημερινής κοινωνίας. Επικριτικός και καυστικός δεν διστάζει να έρθει αντιμέτωπος με όλες τις εξουσίες, εκκλησιαστική, δικαστική, πολιτική, και να παρουσιάσει τη διαφθορά στους κόλπους τους. Επικριτικός και καυστικός δεν διαστάζει να απογυμνώσει τον σαρκικό έρωτα, να παρουσιάσει την υποκρισία των ανθρώπων, που κρίνουν τους πάντες, αλλά πίσω απο τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους διαδραματίζονται δράματα.
Οι "Αναμάρτητοι Έρωτες" είναι ένα βιβλίο που μιλάει για την αληθινή και ουσιαστική αγάπη. Ένα βιβλίο που μιλάει για τον αληθινό έρωτα. Τον έρωτα που πηγάζει από τα βάθυ της καρδιάς, τον έρωτα που είναι ανιδιοτελής, τον έρωτα που στηρίζεται στο συναίσθημα ... Με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ένας έρωτας δεν μπορεί να είναι προκλητικός... Ένας έρωτας είναι προκλητικός όταν βασίζεται μόνο στην ικανοποίηση της σάρκας, ακόμα κι αν πρόκειται για σύο ανθρώπους ενωμένους με τα ιερά δεσμά του γάμου. Προκλητικό είναι το ψεύτικο, το βίαιο, το διεφθαρμένο και όχι το καλό, το αγνό, η αγάπη ...
