Η Ευσταθία Σορώκου, κάνει το συγγραφικό της ντεμπούτο, με το βιβλίο «Οι Φύλακες του Φωτός» μία δυστοπική θα λέγαμε, ιστορία, επιστημονικής φαντασίας, που διαδραματίζεται στο έτος 3120, σε έναν μακρινό πλανήτη, τον Ίγκνις. Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί, από τις εκδόσεις Πηγή, μαζί με το δεύτερο μέρος της σειράς, με τίτλο, «Ο Φύλακας της δικαιοσύνης». Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Βρισκόμαστε στο έτος 3000. Οι δύο μεγάλες πόλεις του πλανήτη Ίγκνις, Η Μάγκνα και η Ρέινστοουν, βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους για τον έλεγχο τριών υπερόπλων που έχουν την δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο, όπως τον γνωρίζουν. Όμως, λίγο η μόλυνση του πλανήτη, που έχει φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα, λίγο τα όπλα και οι βόμβες που χρησιμοποιεί η μία πόλη ενάντια στην άλλη, προκαλούν την έκρηξη ενός υπερηφαιστείου. Η έκρηξη καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμα της. Τα πάντα είναι νεκρά. Τότε, τέσσερις επιστήμονες παίρνουν μια μεγάλη απόφαση. Θα δημιουργούσαν τέσσερις πόλεις, με οικολογικές βιοασπίδες, την Λούναρ, την Βέντους, την Μίνερλαντ και την Μάουντερ Τιρς. Μέσα στις πόλεις ο εναπομείναντας πληθυσμός, θα ζήσει ασφαλείς, μέχρι η μόλυνση του περιβάλλοντος να εξαφανιστεί και ο πλανήτης, να είναι ξανά κατοικήσιμος. 120 χρόνια μετά, μία δολοφονία, θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και οι τέσσερις αρχηγοί, θα αναγκαστούν να αποκαλύψουν πολλά από τα μυστικά τους, αν θέλουν να επιβιώσουν.
Λοιπόν, να πω για αρχή, πως αν και είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως, είναι αρκετά καλογραμμένο, με κατανοητή γλώσσα που δεν κουράζει τον αναγνώστη. Μου έκανε έκπληξη που δεν συνάντησα σχεδόν κανένα λάθος, όσο αφορά το συντακτικό κομμάτι.
Η ιστορία, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και η κοσμοπλασία της Ευσταθίας Σορώκου, καταπληκτική. Η πλοκή επικεντρώνεται κυρίως ανάμεσα στις τέσσερις πόλεις, αλλά και στο απαγορευμένο νησί, όπου ζουν άνθρωποι που αρνήθηκαν να κατοικήσουν κάτω από τους θόλους. Έχουμε εξιστόρηση κάποιων παρελθοντικών γεγονότων, που γίνεται μέσα από την αφήγηση και τους διαλόγους τον χαρακτήρων, που δίνουν απαντήσεις στα ερωτήματα του αναγνώστη, μα του δημιουργούν και νέες. Η συγγραφέας, έχει καταφέρει να μπλέξει αρκετά περίτεχνα, τα πολιτικά παιχνίδια, την οικολογία και τα φανταστικά στοιχεία, χωρίς όμως το ένα να κλέβει την παράσταση από το άλλο.
Υπάρχει αρκετή δράση στο κείμενο. Αγαπημένα μου κεφάλαια, ήταν εκείνα του πολέμου, όπου η αγωνία σας, θα χτυπήσει κόκκινο! Θα συναντήσετε και αρκετό μυστήριο. Σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου, έχουν τα δικά τους μυστικά, άλλα μικρά άλλα μεγάλα, που διστάζουν να αποκαλύψουν και προτιμούν να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, από το να την παραδεχτούν και να δεχτούν τις συνέπειες της. Επίσης η εμφάνιση, ενός αόρατου, άγνωστου εχθρού, βοηθάει εξαιρετικά την πλοκή της ιστορίας, οδηγώντας τον αναγνώστη σε νέα επίπεδα ανησυχίας, για την κατάληξη των ηρώων.
Πάμε τώρα στα αρνητικά. Αν και «Οι Φύλακες του φωτός» είναι ένα βιβλίο με αρκετή δράση, αγωνία, σκοτεινά μυστικά και μυστήριους χαρακτήρες, ένιωθα πως μου έλειπε κάτι βασικό. Υπάρχουν αρκετά σημεία στο βιβλίο, όπου οι περιγραφές των τοπίων, ή των συναισθημάτων των ηρώων, ήταν απλά εξιστόρηση των γεγονότων. Ενώ το βιβλίο έχει πολλά να δώσει, δεν αισθάνθηκα ότι δέθηκα μαζί του όσο έπρεπε. Αρκετοί χαρακτήρες μου ήταν αδιάφοροι, δεν υπήρξε σύνδεση μεταξύ μας σε σημείο που να πω ναι τον καταλαβαίνω κι εγώ στη θέση του αυτό θα έκανα. Ίσως χρειάζονταν λίγο περισσότερη ανάπτυξη και βαρύτητα. Άλλο ένα κομμάτι που κάπως μου ξίνισε λίγο ήταν τα ονόματα. Και τι εννοώ με αυτό. Η συγγραφέας έχει πλάσει ένα ολόκληρο πλανητικό σύστημα με τα δικά του φεγγάρια πόλεις, τοπία κτλ. Όμως πολλές από τις ομάδες ενδιαφέροντος που θα συναντήσετε στο βιβλίο, έχουν το ίδιο όνομα. Έχουμε τους Φύλακες του φωτός, που μεταφέρουν τον μύθο των σπαθιών από γενιά σε γενιά, τους τέσσερις φύλακες που κρατάνε τα σπαθιά και τους Φύλακες του Δάσους. Ναι υπάρχει κάποιος διαχωρισμός μεταξύ τους, ωστόσο πολλές φορές στο κείμενο, σε κάποιον διάλογο ή κομμάτι της αφήγησης, αναφερόταν απλά η λέξη Φύλακας και κάπως σε μπέρδευε, αλλά αυτό ίσως να οφείλεται καθαρά και μόνο σε δική μου παραξενιά.
Σε γενικές γραμμές, «Οι Φύλακες του φωτός» είναι ένα καλό βιβλίο, κάπως αργό στην αρχή, μέχρι να μπει ο αναγνώστης στο κλίμα, μα με αρκετή δράση και περιπέτεια. Ξυπνάει πολλά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον μας, στο δικό μας πλανήτη και σίγουρα μας δίνει μια γεύση, από το ποια θα μπορούσε να είναι η πορεία μας. Η συγγραφέας δίνει αρκετές πληροφορίες για τον κόσμο που έχει πλάσει, κρατώντας το ενδιαφέρον για την συνέχεια. Το τέλος του βιβλίου ήταν κάτι που δεν περίμενα, γιατί, δεν γίνεται αναφορά στα προηγούμενα κεφάλαια, οπότε ένα μικρό σοκ σε καταλαμβάνει.
Το συνιστώ, στους λάτρεις, των επιστημονικών βιβλίων. Κι επειδή έχω ξεκινήσει ήδη το δεύτερο, μπορώ να σας πω με σιγουριά πως τα καλύτερα έρχονται!
