Η πρώτη σκέψη που θα κάνει ένας λογικός άνθρωπος, όταν θα αντικρύσει ένα λαγουδάκι στο εξώφυλλο ενός βιβλίο, θα ήταν αναμφίβολα πως είναι χαριτωμένο και ίσως πρόκειται για κάποιο βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας. Κι όπως κάποιος πολύς σοφός είπε: μην κρίνεται ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του, το ίδιο ισχύει και με το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα, Antti Tuomainen, με τίτλο «Παράγων Λαγός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Και ναι, μην βιαστείτε να το κρίνεται γιατί κάθε άλλο παρά χαριτωμένο είναι.
Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στο σημερινό Ελσίνκι και μας συστήνει τον Χένρι Κόσκινεν, έναν αναλογιστή (μην με ρωτήσετε τι ακριβώς είναι αυτό, έχει σχέση με μαθηματικά, πολύπλοκες πράξεις και ασφαλιστικές εταιρείες), βαρετό θα έλεγε κανείς άνθρωπο που το μόνο σημαντικό πράγμα στην ζωή του, είναι τα μαθηματικά και οι υπολογισμοί. Μοναδική του συντροφιά, ο γάτος του, που ακούει στο όνομα Σοπενχάουερ.
Ο Χένρι λοιπόν, μετά την απόλυση του από την ασφαλιστική εταιρεία όπου δούλευε, μαθαίνει ο μοναδικός συγγενής που είχε εν ζωή, ο αδερφός του, πεθαίνει και του αφήνει κληρονομιά, το πάρκο περιπέτειας, τους υπαλλήλους που δουλεύουν σε αυτό και υπέρογκα χρέη. Αυτό που δεν ξέρει ο Χένρι κι αγνοεί, είναι πως ο αδερφός του, ήταν μπλεγμένος σε παράνομες ενέργειες με τοκογλύφους που ζητούν με ζήλο, τα χρήματα τους πίσω.
Είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω και μου άρεσε πάρα πολύ το γεγονός πως δεν ακολουθούμε άλλη μια μακάβρια, σκοτεινή και ζοφερή ιστορία, από αυτές που φημίζονται οι Σκανδιναβοί. Αντιθέτως, ο Antti Tuomainen καταφέρνει να γράψει μια άκρως ιδιάζουσα ιστορία, γεμάτη με μαύρο, απολαυστικό χιούμορ κι έναν ήρωα που ακροβατεί ανάμεσα στο καλό και το κακό, με νύχια και με δόντια.
Ο Χένρι Κόσκινεν, είναι ένας πολύ διαφορετικός χαρακτήρας. Είναι ένας άνθρωπος που στηρίζει κάθε κίνηση του στην λογική και τα μαθηματικά. Από το σπίτι που μένει μέχρι το πως θα μετακινηθεί στην πόλη, είναι υπολογισμένο μέχρι αηδίας πραγματικά. Κι αυτό δεν είναι απόλυτα κακό. Είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους χαρακτήρες του βιβλίου.
Για τον Χένρι τα συναισθήματα, δεν υπάρχουν στη ζωή του. Ακόμα και η αντίδραση για τον θάνατο του αδερφού του, δεν είναι αυτή που θα είχε ένας μέσος άνθρωπος. Ακόμα κι όταν καλείται να προστατέψει την ζωή του και να εγκληματήσει, οι κινήσεις του είναι απόλυτα υπολογισμένες κι ακριβείς. Ακολουθεί την δική του διαφορετική ρουτίνα κι αναγκάζεται να ξεβολευτεί από αυτήν, όταν η ζωή του παίρνει την κατρακύλα.
Δεν ξέρω αν τον συμπάθησα ή όχι. Παρόλο που στην αρχή του βιβλίου, σαν χαρακτήρας είναι βαρετός, σιγά σιγά τον βλέπουμε να αλλάζει σχεδόν ριζικά. Κάνει πράγματα που δεν φαινόταν να μπορεί, αντιμετωπίζει τα ευτράπελα στην ζωή του με μια απόλυτη μαθηματική λογική, που πετυχαίνει, μέχρι ενός σημείου όμως. Κι ενώ στην αρχή, ο Χένρι δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για τα αισθήματα των ανθρώπων γύρω του, μέσα από την αλληλεπίδραση του, με τους υπαλλήλους του πάρκου, αρχίζει να καταλαβαίνει τις διαφορετικές πτυχές της ζωής, τα καλά και τα κακά της και καταφέρνει να βγάλει έναν καλύτερο, ανανεωμένο εαυτό του στην επιφάνεια.
Εκτός από τον Χένρι και τις παραξενιές του, θα συναντήσετε την Λάουρα, μια νεαρή ζωγράφο χωρίς έμπνευση που κουβαλάει τους δικούς της δαίμονες, την Μίντου Κ. μια αλκοολική υπεύθυνη μάρκετινγκ μα και τον κακό της ιστορίας, έναν επικίνδυνο τοκογλύφο που του αρέσει η ζαχαροπλαστική. Οι παραξενιές των δευτερευόντων χαρακτήρων του συγγραφέα, όχι μόνο δεν κουράζουν τον αναγνώστη, αλλά δένουν όλη την ιστορία, προσθέτοντας ρομαντισμό, δράση, σασπένς κι αγωνία.
Το βιβλίο του Antti Tuomainen, «Παράγων Λαγός» είναι ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα, με αστυνομικά στοιχεία, πολύ διαφορετικό από τις σκοτεινές, καταθλιπτικές ιστορίες που μας έχουν συνηθίσει οι συμπατριώτες του. Είναι αρκετά καλογραμμένο, με γρήγορη καταιγιστική πλοκή, διασκεδαστικές καταστάσεις και χιούμορ.
Θα σας αφήσει μια μικρή ανατριχίλα στο τέλος, είμαι σίγουρη γι΄ αυτό, που όμως θα είναι αρκετή μέχρι να κυκλοφορήσουν και τα άλλα δύο μυθιστορήματα τις σειράς. Μέχρι τότε καλές βουτιές και σκεφτείτε πόσα άλλα πράγματα, μπορείς να κάνεις με το σπασμένο αυτί, ενός πλαστικού λαγού, εκτός από φόνο!
